نامه من به بابا نوئل، {30 سال بعد پیدا شد!} | جوجه دکور صرفه جو

نامه من به بابانوئل (30 سال بعد) در دیوانه کننده ترین مکان ها!

من یک داستان کریسمس فوق العاده برای شما دارم!

زم، شروع شد که سال ها پیش به هالمارک برخورد کردم تا برای پسرمان چیزی بردارم. تازه اوایل اکتبر بود، اما آنها قبلاً تعداد زیادی اقلام تعطیلات را بیرون آورده بودند.

کارمندان در حال گرفتن سفارش من برای من بودند و در حالی که منتظر بودم متوجه یک کتاب زیبای کریسمس روی پیشخوان شدم:

واقعا کتاب دوست داشتنی است. من در چند صفحه اول متوجه شدم که بر اساس نامه های ارسال شده به شهر بابانوئل، ایندیانا است و فکر کردم، وای، ارتباط ایندیانا باحال است!

من عجله داشتم بنابراین خیلی سریع برخی از صفحات را اسکن کردم. هر صفحه یک نامه اسکن شده به بابانوئل است، به شکل اصلی. چیزی که واقعا جالب است این است که آنها به چندین دهه ت،یم می شوند، با اولین آنها از دهه 1940.

برخی از حروف شیرین، برخی خنده دار، و برخی کاملاً لمس کننده هستند.

چه گنجینه ای!

نمی دانستم چه گنجی خواهد بود. 🙂 ببینید، من فقط چند صفحه را نگاه کردم و داشتم آماده می شدم که آن را بگذارم که به یک صفحه دیگر ورق زدم.

فکر کردم برای یک دقیقه دارم عقلم را از دست می دهم.

حتی نمی توانم توصیف کنم که نگاه ، چقدر عجیب بود من نوشتن در این کتاب شروع کردم به خواندن و هیچ کدام از آن ها ابتدا برایم آشنا نبود.

سپس نام را در پایین دیدم … سارا. من حتی نمی توانستم چیزی را که می خواندم باور کنم.

بود من نامه ای به بابانوئل:

اگر نمی تو،د آن را بخو،د، این چیزی است که می گوید (املا اصلاح شد):

بابا نوئل عزیز

شما را خیلی دوست دارم. من یک برنامه در مورد شما تماشا کردم و آنها گفتند که بابا نوئل وجود ندارد. اما من به تو ایمان دارم. اگر شما واقعا بابا نوئل هستید، می تو،د برای من یک بچه زنده بگیرید؟ آنها پسرهای ک، من گفتند که بابا نوئل وجود ندارد. مامانم گفت وقتی چیزی نگیرند ناامید می شوند. تو بهترین دوست من هستی که من دارم

دوست شما،

سارا

من همه چیز را به سرعت خواندم و وقتی به ،مت مربوط به عروسک بچه زنده رسیدم کاملاً متوجه شدم که این نامه من است.

من آن عروسک را خیلی بد می خواستم. 😂 او ادرار کرد و مردم مدفوع 🙂 و در همان کریسمس او را گرفتم. (بابانوئل است واقعی!)

این چقدر شگفت انگیز است؟ نمیدونستم بخندم یا گریه کنم یا چی. من به خانم های فروشگاه گفتم و آنها باور نمی ،د.

من هنوز نمی توانم آن را باور کنم از میان چند صفحه ای که نگاه کردم، نامه من یکی از آنها بود. چه تجربه خاص و ویژه ای.

وقتی عروسکی را که خواستم به دست آوردم، به یاد می آورم کجا زندگی می کردیم. آن سال سال سختی بود — والدینم به تازگی از هم جدا شده بودند و من و مادرم از خانه مزرعه خود در یک شهر بسیار کوچک به آپارتم، در ایندیاناپولیس نقل مکان کردیم.

من از روحیه خودم خارج شده بودم و خیلی دلم برای پدرم تنگ شده بود. در کل سال سختی بود.

دوران کودکی من از بسیاری جهات فوق العاده بود، اما زمان های سختی نیز وجود داشت. من فقط یک جعبه کوچک از خاطرات و چند ع، از دوران کودکی ام دارم — بقیه چیزها گم شده بود.

بنابراین همانطور که می تو،د تصور کنید، من از داشتن این ،مت از تاریخ خود هیجان زده هستم.

چه هدیه زیبایی برای به دست آوردن تکه ای از دوران کودکی ام به این شکل دوست داشتنی و غیرمنتظره.

روی میز انتهایی زیرزمین است و من هر از چند گاهی آن را نگاه می کنم:

PS دستخط من برای حدود هشت سالگی بسیار عالی بود، درست است؟ و اینکه چگونه “ناامید” را درست نوشتم و “گفتم” را هرگز نمی دانم. 😉